Çok kötü bir ayın , fazlaca hırpalanmış hissettiğim haftasında yetmezmiş gibi bir fotoğraf gördüm bugün. Bazı fotoğrafları insan birkez gördü mü, bir daha onu görmeden önceki gibi olamıyor.
Korona virüs salgını nedeni ile sıkıntılı günler geçiriyoruz.Gördüğüm fotoğraf da sanki virüs salgınını yaşça büyük insanlar bulaştırıyor gibi,cezayı onlara kesen gençler vardı. Yaşlı adamı durdurarak yüzüne zorla maske takıp ve başından aşağı kolonya dökerek alay ediyorlardı. Çok üzüldüm içim ezildi, kalbim çok kırıldı...
Toplum olarak yine ayrışmayı başardık.Salgının kendinden çok oluşturduğu panik, korku ifrat ve tehdit iklimiyle, sanki salgını yaşça büyük insanlar bulaştırıyormuşcasına dışarıda gördükleri yaşlılara karşı ağızlarını nefrete, küçümsemeye alay etmeye ve aşağılamaya açıyorlar.
Salgının fenalığından daha da beteri, daha da can yakanı, yaralayanı toplumsal değerlerin erimeye başlaması, yaşça büyüklerimize saygı, sevgi ve hoşgörü bu kadar yerlerde olmamalı, bu kadar kıymetsiz görülmemeli. Yaşça büyük insanları üzmek buna kimsenin hakkı yok ve kimsenin ihtiyacı da yok .. "İnsanlar sahiden bu kadar kötü olabiliyorlar kötü niyetli insanları görünce bunalıyorum, yılıyorum." İyiliğin, yüksek sesli vicdanın milletçe tam da şu anda ihtiyacımız olan hoşgörünün ,birbirimize saygı göstermenin sarılmanın,sevmenin korumanın yardımlaşmanın, birlik olmamızın gerektiği zamanda ötekileştirip ayrışıyoruz. İyi insan olmanın ve , iyi insan olarak kalabilmelerin önemini anlayabilmelerini dilerim . Enkısa zamanda sağlıklı günlere sağlıklı zihinlere, bedenlere çıkmak umuduyla.